کد مطلب:182762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

قیام مختار
بعد از حركت توابین، حركت و جریان اجتماعی دیگری در كوفه به رهبری مختار بن ابوعبیده ثقفی پدید آمد. كوفه كه در اثر اندیشه های تابناك امیرالمؤمنین علیه السلام مركز تشیع شده و یك تشكل بزرگ حامی اهل بیت در آن شكل گرفته بود، هماره پایگاه نهضت ها و حركت های اجتماعی برغم حزب عثمانیه به شمار می رفت. به همین سبب حسین



[ صفحه 253]



بن علی علیه السلام برای دستیازی به اهداف نهضت خویش كوفه را برمی گزیند و به همین خاطر جوشش توابین و نهضت آنان از كوفه سرچشمه گرفت. نیز به همین خاطر مختار برای دستیازی به اهداف خویش كوفه را انتخاب نمود و به همین خاطر زید به علی بن حسین (علیهماالسلام) برای آغاز نهضت خویش به كوفه می آید و از عاصمه علی علیه السلام استمداد می طلبد.

مختار نیز كه فردی موقعیت سنج و سیاست مدار است، این گزینه را انتخاب می كند. وی برای رسیدن به آرمان های خویش بعد از آزادی از زندان با وساطت عبدالله بن عمر، به حجاز تبعید می شود. در مكه به ابن زبیر می پیوندد. و چون ابن زبیر انتظار وی را برآورده نمی كند، به عراق برگشته بعد از قیام توابین پرچم چالشگری برافراشته و خود را نماینده محمد حنفیه معرفی و به خون خواهی حسین علیه السلام بپا می خیزد. [1] .


[1] يعقوبي، ج 2، ص 174.